Er is een grote kloof tussen wat het digitale kan bieden en hoe de raad van bestuur hiermee omgaat

Als CEO van Beltug ziet Danielle Jacobs dagelijks dat Belgische bedrijven IT nog altijd te vaak als een geïsoleerd eiland in de organisatie beschouwen. De taal die IT spreekt is immers niet altijd dezelfde als die van de raad van bestuur en omgekeerd.  Er is in België nog heel wat werk aan de digitale winkel, een uitdaging die Jacobs nog altijd met evenveel plezier aangaat…

Vanwaar uw passie voor digitale transformatie? Waar is het allemaal mee begonnen?
Wel, toen ik afstudeerde vanuit economie stonden we zowat aan het begin van de wereld van de pc’s.  Ik vermoedde dat het een hele grote impact zou hebben, dus ik wilde daarin aan de slag. Uiteindelijk ben ik bij Beltug beland (1997) rond het moment dat de liberalisering in de telecom begon (1998).  Naast het monopolie van Belgacom, kwamen er nieuwe spelers als Orange en Telenet op de markt, toen dacht ik opnieuw “dit wordt iets groots”. Nu, met de digitale transformatie, heb ik weer hetzelfde gevoel van op een scharnierpunt te staan. Dit raakt zo aan alles wat een bedrijf doet, dat het echt niet moeilijk is om erdoor gepassioneerd te zijn. Het fascineert mij vooral dat de “manier van werken” zo drastisch verandert. Digitalisering zet gewoon alles op zijn kop.  Dat geldt voor iedereen: van de band tot in het kantoor. Jobs die verdwijnen, nieuwe jobs die gecreëerd worden, hoe mensen omgaan met collega’s en klanten: het raakt echt aan alles.

Als u de digitale journey van Beltug in een drietal definiërende momenten zou moeten samenvatten, welke zouden deze dan zijn?
We komen van papier hè… We zijn drie jaar geleden begonnen met alles elektronisch te laten verlopen wat betreft uitnodigingen, registraties en dergelijke. Ondertussen is ook de facturatie helemaal geautomatiseerd. De grote cruciale stap was de invoering van de CRM, een jaar of 7 geleden. De laatste stap die nu het komende half jaar gaat uitgevoerd worden, is om echt alles uit het hart van de CRM laten vertrekken. Als ledenvereniging willen we onze leden het hiermee zo gemakkelijk mogelijk maken.

Waar ziet u de grootste opportuniteit op vlak van digitale transformatie en corporate governance in 2020?
Ik zou het eerder als een uitdaging zien. Wat we nu heel sterk voelen is dat, waar IT vroeger een technische bedoeling is, het nu echt aan alles raakt. We zien dat er hierdoor een grote kloof is ontstaan tussen wat IT, het digitale kan bieden en hoe dat de raad van bestuur daar mee omgaat. De raad van bestuur en de CIO/IT-managers spreken gewoon niet dezelfde taal. Ik denk niet dat de raad van bestuur per se de IT-kennis moet hebben maar ze moeten wel weten wat er op het spel staat.  Dat is zeker niet in alle bedrijven het geval. Een heel mooi voorbeeld is IT-security, wat superbelangrijk is vandaag de dag aangezien de risico’s gewoon zo groot geworden zijn nu bedrijven alles digitaliseren. Helaas staat dit nog veel te weinig op de agenda van de raad van bestuur. Een technologische strategie en bedrijfsstrategie zijn niet langer twee aparte zaken, ze moeten goed gealigneerd worden. Daar zitten we nu nog heel ver vanaf…

Waar denkt u dat België of Belgische bedrijven nog een tandje kan bijsteken wat betreft digitale transformatie, innovatie?
Ik denk vooral awareness. Ik hoor nog van veel bedrijven dat ze digitaliseren als een kastje apart zien van “ja dat zijn die IT, die zitten ergens anders”. Er moet nog veel sensibilisering gebeuren rond hoe belangrijk, verstrekkend en snel dat digitale in bedrijven gaat binnenkomen.  Ik denk dat we daar nog te conservatief zijn.

U bent zelf CEO van Beltug maar ook voorzitster van de raad van bestuur van INTUG, wat is voor u het grootste verschil tussen het sturen van digitale transformatie vanuit het management en vanuit de raad van bestuur?
Het management moet het doen: zij moeten zorgen dat de nodige budgetten, competenties, verantwoordelijkheden, enzovoort aanwezig zijn. De board moet gewoon heel goed beseffen wat de strategische impact en de risico’s zijn, vooral wat betreft IT-security en privacy. Heel losjes omspringen met privacygegevens en deze doorgeven aan adverteerders dat kan natuurlijk niet meer, maar het gebeurt wel. Dat zijn dingen waar de raad van bestuur zich van moet bewust zijn. Ik ken heel veel bedrijven, dat is echt geen marginaal fenomeen, die slachtoffer zijn geweest van CEO-fraude. Hierbij krijgt iemand van de boekhouding bijvoorbeeld een mail die lijkt van de CEO te komen waarin gevraagd wordt “we zijn bezig met een overname, schrijf eens zoveel duizenden euro’s over naar die rekening en vertel dat tegen niemand want het is nog geheim”. Het tweede wat vaak voorkomt is ransomware. Dat men van buitenaf zegt “we vergrendelen alles en je gaat ons losgeld betalen vooraleer hier weer iets gaat werken”.

En als u één technologie zou moeten aanwijzen die het komende jaar het meest impact gaat hebben?
Ik denk toch wel AI. Blockchain is bijvoorbeeld een heel beloftevolle technologie maar het raakt niet aan alles. Daarin zijn heel toffe toepassingen maar dat is gericht, terwijl AI zo veelomvattend is dat de impact veel groter gaat zijn. 

Kan u reeds een voorproefje geven van uw inbreng op de Dag van de Bestuurder?
Eigenlijk gaat heel mijn speech over de kloof tussen de mensen die het doen en de mensen van de raad van bestuur. Ik ga proberen duidelijk te maken waarom het zo belangrijk is om dat digitale heel serieus te nemen aan de hand van een aantal concrete cases van bedrijven.

Bij wijze van afsluiting, wat staat er naast de Dag van de Bestuurder de komende weken nog op uw programma?
Vooral het digitale op de juiste overheidsagenda’s krijgen. Dat is voor ons een prioriteit.  Als de bedrijven digitaliseren maar de overheid digitaliseert niet mee dan zit je vast. E-archivering, digitale handtekeningen, het 5G verhaal… 5G dat is de infrastructuur van de toekomst, dat wordt iets helemaal anders dan de mobiele netwerken die we nu gewoon zijn. De overheid moet daar nu op anticiperen. Er zijn ook heel veel verschillende tempo’s op dit moment. Er zijn landen die echt het voortouw nemen dan denk ik aan de VS, China, Korea en Zwitserland om één of andere reden.  Zoals het nu loopt qua planning, zou België wel eens één van de laatsten kunnen zijn in Europa.